در ارتباط با موضوع ازدواج، چه برای بار اول و چه بهمنظور تعدد زوجات، فکر میکنم یک قضیهای هست که بسیار راهگشا عمل میکند.
ببینید، هر کسی دنبال مثل و عین خود است؛ یعنی همانطور که افراد غیرمتدین با وقاحت به دنبال همچون خودشان هستند، افراد متدین و باتقوا نیز با فخر و شرف، به دنبال نمونههایی همسو با اعتقادات و سبک زندگی خودشان میگردند.
این یک فرمول است:
{الْخَبِيثَاتُ لِلْخَبِيثِينَ وَالْخَبِيثُونَ لِلْخَبِيثَاتِ وَالطَّيِّبَاتُ لِلطَّيِّبِينَ وَالطَّيِّبُونَ لِلطَّيِّبَاتِ...}
زنان ناپاک از آن مردان ناپاکند، و مردان ناپاک (نیز) برای زنان ناپاک هستند، و زنان پاک از آن مردان پاک، و مردان پاک از آن زنان پاکاند. [سورٔ نور: آیهٔ ۲۶]
بنابراین شما (آقا یا خانم) دیندار، برای ازدواج باید در محیط خودتان به دنبال همسر باشید؛ یعنی در میان افراد دینمدار.
حالا آن قضیهی راهگشایی که عرض کردم، و بسیاری گمان میکنم از آن غافلاند ـ و همین موضوع، ازدواج و یافتن همسر مناسب را برایشان به معادلهای لاینحل تبدیل کرده ـ این است که آقایان در میان آقایان (ترجیحاً علما) و خانمها در میان خانمها (باز هم ترجیحاً علما = خانمهای عالم) جستوجو و پرسوجو نمیکنند!
در حالیکه بسیاری از ازدواجهای خوبِ افراد دیندار، دقیقاً به همین شکل صورت گرفته است.
بهعنوان مثال، یک آقا در میان برادران دینی خود بیان میکند یا به عالمی میگوید که قصد ازدواج دارد و به دنبال خانمی متدین با ویژگیهای خاصی است. آنان نیز اگر چنین موردی بشناسند ـ که اغلب در میان خود سراغ دارند ـ به او معرفی میکنند.
البته نکتهای که اصلاً نباید از آن غفلت کرد این است که شیطان از هر چیزی، حتی حلالترین و غیرقابلانتظارترین امور دینی هم سعی میکند سوءاستفاده کند و به انسان آسیب بزند.
او حتی از نماز هم اختلاس و دزدی میکند!
بنابراین در این موضوع نیز باید بسیار مراقب بود که از چارچوب شرع تعدّی نشود.
یعنی همانگونه که در هر امر دیگری جوانب احتیاط و اعتماد را در نظر میگیریم، این موضوع هم به همان صورت است.
و اگر بهفرض موردی هم معرفی شد، قرار نیست این مجوزی باشد برای چت یا ارتباطات به بهانهی آشنایی و... بلکه باید هر مرحلهای بهلحاظ شرعی پیش برود.
چنانچه موردی معرفی شد، بلافاصله باید از راه خواستگاری رسمی اقدام کرد.
(که البته قطعاً کسی که هدفش ازدواج است، دنبال توجیه و بهانه نخواهد بود و جز از این مسیر عمل نخواهد کرد.)
بنابراین، خواهران و برادران مسلمانم، این راهکار را نیز ـ باز هم تأکید میکنم: در چارچوب ضوابط و قواعد شرعی ـ امتحان کنید و زود ناامید نشوید.
بدانید و یقین داشته باشید که خداوند همسر شما را برایتان مقدر کرده است.
فقط دعا کنید که تا زمان ازدواج، خداوند صبر بر پاکدامنی و ایمان به تقدیر را عطا کند، و پس از آن همسری روزیتان کند که مایهی آرامش دنیا و یاریگر شما در مسیر آخرت باشد.
