خداوند در قرآن به پیامبر صلیاللهعلیهوسلم میفرماید:
قُل لِّلْمُؤْمِنَاتِ يَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ
«به زنان مؤمن بگو چشمهای خود را (از نگاه به نامحرم) فرو گیرند.» (سوره نور، آیه ۳۱)
ابن کثیر رحمهالله در تفسیر این آیه مینویسد:
هذا أمر من الله تعالى للنساء المؤمنات ، وغيرة منه لأزواجهن ، عباده المؤمنين ، وتمييز لهن عن صفة نساء الجاهلية وفعال المشركات .
«این فرمانی است از سوی خداوند متعال برای زنانِ مؤمن، و نیز بیانگر غیرت الهی نسبت به همسرانِ آنان، بندگانِ مؤمن اوست؛ و نیز وسیلهای برای متمایز ساختن آنان از ویژگیهای زنانِ جاهلیت و رفتارهای زنان مشرک.»
فقوله تعالى : ( وقل للمؤمنات يغضضن من أبصارهن ) أي : عما حرم الله عليهن من النظر إلى غير أزواجهن . ولهذا ذهب [ كثير من العلماء ] إلى أنه : لا يجوز للمرأة أن تنظر إلى الأجانب بشهوة ولا بغير شهوة أصلا . واحتج كثير منهم بما رواه أبو داود والترمذي ، من حديث الزهري ، عن نبهان - مولى أم سلمة - أنه حدثه : أن أم سلمة حدثته : أنها كانت عند رسول الله صلى الله عليه وسلم وميمونة ، قالت : فبينما نحن عنده أقبل ابن أم مكتوم ، فدخل عليه ، وذلك بعدما أمرنا بالحجاب ، فقال رسول الله صلى الله عليه وسلم : " احتجبا منه " فقلت : يا رسول الله ، أليس هو أعمى لا يبصرنا ولا يعرفنا؟ فقال رسول الله صلى الله عليه وسلم : " أو عمياوان أنتما؟ ألستما تبصرانه " .
ثم قال الترمذي : هذا حديث حسن صحيح
«در مورد فرمایش خداوند متعال که میفرماید:
وقل للمؤمنات يغضضن من أبصارهن
«و به زنان مؤمن بگو چشمهای خود را (از نگاه به نامحرم) فرو گیرند.»(سورهی نور، آیهی ۳۱)
یعنی:
از آنچه خداوند نگاه کردن به آن را بر آنان حرام کرده، چشمپوشی کنند؛
از جمله، نگاه به مردان بیگانهای که همسر آنان نیستند.
و به همین دلیل، بسیاری از علما بر این نظرند که:
برای زن جایز نیست که به مردان نامحرم نگاه کند،
خواه با شهوت و خواه بیهیچ قصد شهوت، در هر حال جایز نیست.
و گروه زیادی از علما به این روایت برای اثبات نظر خود استدلال کردهاند؛
روایتی که ابو داود و ترمذی نقل کردهاند، از طریق زهری، از نُبهان ـ غلام آزادشدهی امّسلمه ـ
که او از امّسلمه، همسر پیامبر، روایت کرده که گفت:
ما (یعنی من و میمونه) نزد رسول خدا صلیاللهعلیهوسلم بودیم. در همین هنگام، ابناممکتوم وارد شد، و این در زمانی بود که دستور حجاب به ما داده شده بود. پیامبر خدا صلیاللهعلیهوسلم فرمودند: "خودتان را از او بپوشانید (حجاب کنید)."
من گفتم: ای رسول خدا! مگر او نابینا نیست؟ ما را نمیبیند و نمیشناسد.
پیامبر خدا صلیاللهعلیهوسلم فرمودند: "مگر شما دو نفر هم نابینا هستید؟ آیا او را نمیبینید؟"
و ترمذی در پایان میگوید:
این حدیث، حسن و صحیح است.»
- ۰ نظر
- ۱۱ تیر ۰۴ ، ۱۶:۴۳