| دفترچه

 گاسپار دروویل صاحب منصب نظامی فرانسوی در دوره فتحعلیشاه قاجار در بیان جنگجویی کُردها می نویسد:

هنگام جنگ، مُلاى هرقبیله، در حالى که تبرى را با دست راست در هوا مى گرداند و با دست چپ بر طبلى که به برگ زینش آویزان است مى کوبد، پیشاپیش افراد مى تازد و در تمام این مدت کلمه ى الله را بر زبان می آورد. با این علامت کلیه ى صفوف به جنب وجوش درمی آید. ملا که در پیش مى تازد غالبا اولین ضربات را بر دشمن وارد مى نماید.

ـــــــ

منبع:سفر در ایران، گاسپار دروویل، ترجمه منوچهر اعتماد مقدم، تهران: شباویز، چاپ چهارم، ۱۳۷۰ش، ۳۲۰.

کردها که در کتاب دینی خود مژده آمدن پیامبری از سرزمین درخت خرما و سرزمین شتر سرخ را شنیده بودند،مدام چشم انتظار بودند که این پیامبر عدل و داد ایشان را از ستم پادشاهان ستمگر خودی و روم برهاند این بود که با انتشار خبر پیامبری رسول الله(صلی الله علیه وسلم)جابانِ کُرد را به نمایندگی از طرف خود برای تحقیق و بررسی در مورد صدق این خبر روانه سرزمین عربستان کردند.و این برای ملت کُرد بسی جای خرسندی و افتخار است،در حالی که نزدیکان و خویشان رسول الله(صلی الله علیه وسلم)او را تکذیب و شکنجه می کردند،اما کُردها برای کشف حقیقت و راستی هزاران کیلومتر راه را طی کرده و خود را از هوای خنک و کوهستانی کردستان و کوههای سر به فلک کشیده آن به بیابان های گرم و سوزان عربستان می رسانند تا هدایت و نور را بیابند.

بخشی از جلد سوم سلسله کتب:نگاهی نو به تاریخ کُرد

جابان کُردی(کابان کردی)اولین کُردی بود که ندای توحیدی اسلام را لبیک گفت،و به افتخار صحابه بودن پیامبر صلی الله علیه وسلم نائل گشت و در سال ١٨ ه.ق کردستان سرافراز را در آغوش گرفت و پرچم توحید و یکتا پرستی را بر بلندای قندیل و زاگرس برافراشت.

از پسرشان میمون کُردی نقل شده است که پدرش فقط ده بار حدیث پیامبر را نقل می کرد،دلیلش این بوده مبادا حدیث را کم و زیاد بازگو کند.

بخش هایی از جلد سوم کتاب:نگاهی نو به تاریخ کُرد

الف) محدثین

1-      میمون بن جابان الکردی(ابوبصیر یا ابونصیر)

2-      مهدی بن میمون الکردی

3-      عمرو بن کردی(=عمرو بن ابی الحکیم)

4-      جابر الکردی

5-      ابن صلاح شهرزوری.

6-      ابوحفص الکردی.

7-      ابوالعباس احمد بن ابی علی بن مهدی الکردی الزرزاری.

8-      حافظ العراقی.

ب) مفسرین

1-      شهاب الدین ابو سعید ابن ابی الحسین مصری کردی الاصل.

2-      شهاب الدین الشافعی سپس حنفی مفسر کردی الاصل، اهل شهرزور مربی سلطان محمد فاتح و سپس در ایام او قاضی شد.

ج)قضات

1-      ابن حافظ العراقی احمد بن عبدالرحیم، قاضی دیار مصر، او فقیهی شافعی و اصولی بود که به تفسیر و حدیث و ادب آگاه بود.

2-      قاضی، امام عمادالدین ابوعمرو الکردی شافعی قاضی دمیاط.

3-      قاضی القضاة بدرالدین ابوالمحاسن السنجاری.

4-      قاضی تاج الدین اربلی الکردی قاضی شهرهای حمص، بعلبک و حلب.

5-      شمس الدین الکردی الشافعی قاضی غزه.

6-      صدرالدین الوالقاسم عبدالملک بن عیسی بن درباس الکردی موصلی قاضی القضاه مصر.

7-      قاضی القضاه ابوالعباس شمس الدین احمد بن محمد، ابن مستوفی خانواده ابن خلکان را کرد می داند.

د) فقها

1-      علامه جلال الدین ابوعمر بن حاجب الکردی دوینی الاصل مقری، مالکی، نحوی، اصولی و فقیه.

2-      فقیه، احمد بن عمر ابوالعباس الکردی الشافعی که از بزرگترین فقیهان بود.

3-      فقیه صالح، عمر بن ابی بکر بن جعفر علاء الدین الکردی.

4-      فقیه، امام زین الدین یوسف بن ابراهیم بن یوسف ابوالحجاح الکردی الحصکفی الشافعی.

5-      فقیه، ابوالحسن حمیدی الکردی حلبی حنفی که از بزرگان حنفی بود.

6-      فقیه، شمس الدین محمد بن ابراهیم الشافعی الکردی که از بزرگان شافعی بوده است.

7-      جمال الدین ابو اسحاق ابراهیم، که فقیه، محدث، شاعر و برادرزاده صدرالدین قاضی القضاه مصر بود.

ﻫ ) حکمرانان

1-      حسنویه الکردی.

2-      بدر بن حسنویه.

3-      نصرالدوله احمد بن مروان.

4-      صلاح الدین یوسف.

بخش هایی از کتاب مفید:کُردها و اسلام،ستیز یا سازش؟؟!! / مؤلف: دانا مهرنوس / انتشارات: آراس 1390.