بر مدار علم و اراده‌ی او
سه شنبه, ۱ مرداد ۱۴۰۴، ۱۲:۰۹ ب.ظ
از امام شافعی رحمه‌الله دربارهٔ قَدَر پرسیدند، پس چنین سرود:
ما شئتَ كان وإن لم أشَأْ
وما شئتُ إن لم تشَأْ لم يكن
خلقتَ العبادَ على ما علمتَ
ففي العلمِ يجري الفتى والمُسِنّ
على ذا مننتَ وهذا خذلتَ
وهذا أعنتَ وذا لم تُعِنْ
فمنهم شقيٌّ ومنهم سعيدٌ
ومنهم قبيحٌ ومنهم حَسَنْ
یعنی:
(الهی) آن‌چه تو خواستی، شد، هرچند من نخواستم،
و آن‌چه من خواستم، اگر تو نخواستی، نشد.
بندگان را بر پایهٔ دانشی که داشتی آفریدی،
و جوان و سالخورده بر مدار همان علم می‌گردند.
بر این یکی لطف آوردی، و آن دگری را وانهادی،
این را یاری کردی، و آن را یاری نرساندی.
از ایشان، برخی تیره‌بخت‌اند و برخی سعادتمند،
برخی زشت‌خو، و برخی نیکوخصال.
منبع: شمس‌الدین ذهبی، المهذّب في اختصار السنن الكبير، جلد ۸، صفحهٔ ۴۲۱۶.
