| دفترچه

هرگز ایمن ز مار ننشستم

که بدانستم آنچه خصلت اوست

زخم دندان دشمنی بَتَر است

که نماید به چشم مردم دوست

سعدی-گلستان

به اعتماد وفا،نقد عمر صرف مکن

که تو بی زر شوی و او بیزار

به راحت نفسی ،رنج پایدار مجوی

شب‌ شراب نیارزد به بامداد خمار

سعدی

یاد دارم در ایام پیشین که من و دوستی چون دو بادام مغز در پوستی صحبت داشتیم ناگاه اتفاق مغیب افتاد پس از مدتی که باز آمد عتاب آغاز کرد که درین مدت قاصدی نفرستادی گفتم دریغ آمدم که دیده قاصد به جمال تو روشن گردد و من محروم.

امام مطرف رحمه الله:

«همنشینی با انسان صالح به مراتب بهتر از تنهایی، و تنهایی بسی بهتر از دوست ناباب است».

الزهد: ۲۴۱