| دفترچه

شبهه: «سر کلاس اندیشه اسلامی به استاده گفتم استاد یه سوال بپرسم...؟؟ گفت بپرس. گفتم چجوری زکریای رازی  ٩٠٠سال پیش الکل رو کشف کرد بعد اسلام ١٤٠٠سال پیش الکل رو حروم کرد؟ یه نگاه کرد گفت پاشو گمشو بیرون!»

پاسخ:

اولاً. در هیچ‌یک از نصوص اسلامی، ذکری از لفظ «الکل» به میان نیامده است و اگر آمده بود، اعتراض معترض تا حدودی وارد بود، اما زمانی‌که چنین لفظی وارد نشده است، اصل شبهه ساقط می‌شود. اصل این شبهه می‌تواند به اثبات این امر منجر شود که منابع اسلامی تحریف شده‌اند، اما این نکته به ذهن هیچ‌کدام از ناشرین این شبهات سخیفه خطور نکرده است.

همچنین شبهه‌پرداز توجه نکرده که میان «کشف یک چیز» و «اختراع» آن تفاوت وجود دارد! درباره‌ی «آتش»، واژه‌ی «اختراع» را به کار نمی‌برند، بلکه از «کشف» استفاده می‌کنند، زیرا انسان آتش را اختراع نکرده، تنها آن را در طبیعت یافته است. بشر قبل از آن‌که «آهن» در جدول مندلیف جای گیرد و دانشمندان درباره‌ی آرایش الکترونی و سایر خصوصیاتش بحث کنند، آن را شناخته بود و سابقه‌ی استفاده‌ی از آن، به دو هزار سال پیش از میلاد باز می‌گردد! مثالی دیگر آن است که قاره‌ی آمریکا پیش از آن‌که توسط کریستف کلمب کشف شده و به جهان معرفی شود، موجود بوده است! پس چرا معترضین درباره‌ی کشف الکل تفکر نکرده‌اند و پیش از آن‌که ذره‌ای عقل خود را به کار گیرند، دست به نوشتن این متون مضحک و بی‌اساس زده‌اند؟!

ثانیاً. آن‌چه در کتاب خدا و احادیث صحیح از نوشیدنش نهی شده، آن چیزیست که مست‌کننده باشد و عقل انسان را دچار نقصان کند. خداوند فرموده است: {إِنَّمَا الْخَمْرُ وَالْمَیْسِرُ وَالأَْنْصَابُ وَالأَْزْلاَمُ رِجْسٌ مِنْ عَمَل الشَّیْطَانِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ} [المائدة، 90]، یعنی: «ای مؤمنان! میخوارگی و قماربازی و بتان و تیرها پلیدند و عمل شیطان می‌باشند، پس از آن‌ها دوری کنید تا رستگار شوید.» و در حدیثی صحیح آمده است که پیامبر اسلام فرمودند: «هر نوشیدنی که مست‌کننده باشد، حرام است.» [1] و آمده است: «هر مست‌کننده‌ای خمر و حرام است.» [2]

بنابراین نوشیدن هرچیز مست‌کننده‌ای حرام است، و این‌که نامش چه باشد، روی حکم تأثیری نمی‌گذارد، زیرا عبرت به اسم نیست، بلکه به مسمی و حقیقت آن چیز است.

ثالثاً. مشروبات مست‌کننده توسط رازی کشف یا اختراع نشده‌اند؛ بشر از هزاران سال پیش با نوشیدنی‌هایی که سبب زوال عقل بودند، آشنا بود و نصوصی از عهد قدیم و جدید نیز بر این مطلب صحه می‌گذارند. برای مثال در یشوع آمده است: «و این مشکهای شراب که پر کردیم تازه بود واینک پاره شده...»  و اگر معترض برگی از تاریخ ملل را خوانده بود، چنین مطلب سخیفی از او صادر نمی‌شد!

پی‌نوشت‌ها:

[1] امام بخاری (رقم 242) و امام مسلم (رقم 2001) آن را در صحیحین خود آورده‌اند: «کل شراب أسکر فهو حرام.»

[2] امام بخاری (رقم 242) و امام مسلم (رقم 2001) آن را در صحیحین خود آورده‌اند: «کل شراب أسکر فهو حرام.»

[3] یشوع، باب نهم، رقم 13