| دفترچه

زنی نزد قاضی موسی بن اسحاق آمد و «ولیِّ» او مدعی شد که شوهرش مبلغ ۵۰۰ دینار به عنوان مهریه باید به او بپردازد.

شوهر چنین ادعایی را انکار کرد.

در این هنگام قاضی به ولی زن گفت: آیا شاهدی داری؟

گفت: آنها را آورده ام

سپس قاضی یکی از شاهد ها را خواست تا ضمن نگاه کردن به چهره زن به هنگام شهادت به او اشاره نماید.

بنابراین شاهد برخاست و به زن گفت بایست

شوهر گفت:چه کار می کنید؟!!

وکیل گفت:به صورت زنت نگاه می کنند تا او را درست بشناسند.

شوهر گفت:همانا من قاضی را گواه می گیرم که او این مهریه ای را که ادعا می کند بر ذمه ام دارد و نیازی نیست تا چهره اش را (در حضور مردان نامحرم) نمایان سازد.

زن که این واکنش (و غیرت مرد) را دید گفت:

من هم قاضی را گواه می گیرم که این مهریه را به او بخشیدم و او را از این مساله در دنیا و آخرت معاف کردم

قاضی با دیدن این رفتار زن و مرد گفت:

این کار شما در فضایل و مکارم اخلاق ثبت می شود.