وَأَذِّن فِي النَّاسِ بِالْحَجِّ يَأْتُوكَ رِجَالًا وَعَلَىٰ كُلِّ ضَامِرٍ يَأْتِينَ مِن كُلِّ فَجٍّ عَمِيقٍ
و در (میان) مردم به حج ندا بده، تا پیاده و (سوار) بر هر (مرکب و) شتر لاغری از هر راه دوری به سوی تو بیایند.[الحج : ٢٧]
ابن کثیر رَحِمَهُ الله در تفسیر این آیه می نویسد:
وقتی ابراهیم عَلَیهِ الصَّلاةُ وَالسَّلام از بنای کعبه فارغ شد، جبرئیل عَلَیهِ الصَّلاةُ وَالسَّلام نزد او آمد و دستور داد تا در میان مردم برای حج بانگ برآورد.
نقل است که ابراهیم گفت:پروردگارا!
این پیام را چگونه به مردم ابلاغ کنم، درحالی‌که صدای من به آنان نمی‌رسد؟
جبرئیل گفت: تو بانگ برآور و رساندنش بر عهده ما.
آنگاه ابراهیم عَلَیهِ الصَّلاةُ وَالسَّلام بر مقام خود و به‌قولی بر فراز حجرالاسود و به‌قولی بر فراز صفا و به‌قولی بر فراز کوه ابوقبیس برآمد و چنین ندا داد:
هان ای مردم! بدانید که پروردگار شما خانه‌ای برای خود برگرفته و بر شما حج این خانه را فرض گردانیده پس پروردگارتان را اجابت گویید، لبیك اللهم لبیك
نقل است که: کوهها همه سر خم کردند و الله متعال صدای ابراهیم عَلَیهِ الصَّلاةُ وَالسَّلام را به‌همه اطراف و اکناف زمین و نیز به همه کسانی که در رحمهای مادران و پشت‌های پدرانشان بودند، رسانید پس همه چیزهایی که صدای ابراهیم را شنیدند ـ اعم‌از سنگ و درخت و غیره ـ و همه کسانی که الله (عَزَّ وَ جَل) تا روز قیامت بر آنان مقدر کرده که به حج خانه کعبه مشرف شوند، پاسخ دادند: «لبیك اللهم لبیك: به‌فرمان حاضریم بارخدایا! به فرمان حاضریم».
الله متعال در مورد ابراهیم عَلَیهِ الصَّلاةُ وَالسَّلام می فرماید:
إِنَّ إِبْرَاهِيمَ كَانَ أُمَّةً قَانِتًا لِّلَّهِ حَنِيفًا...
به راستی ابراهیم (به تنهایی) یک امت بود ، فرمانبردار الله ، حنیف (= خالی از انحراف) بود...
سوره النَّحل آیه ۱۲۰
