| دفترچه

پادشاهی مردی را مدت زمانی طولانی به زندان افکند پس از اینکه او را بیرون آوردند پادشاه از وی پرسید:

دوران حبس را چگونه یافتی؟ 

مرد پاسخ داد: هر روزی که از روزهای خوشت می گذشت روزی از روزهای اندوه من کاسته می شد تا اینکه امروز گرد هم آمدیم.

محبت بین امام علی رَضِیَ اللهُ عَنهُ و امام معاویه رَضِیَ اللهُ عَنهُ:

در دوران جنگ [صفین] حکومت کوچکی از مسیحیان که در توابع روم باقی مانده بود، وقتی دیدند مسلمانان دو گروه شده و با یک‌دیگر جنگ می‌کنند، فرصت را مناسب یافتند تا مدینه را تصرف کنند؛ چنان‌که شروع به آماده‌گیری کردند. وقتی خبر به معاویه ـ رضی الله عنه ـ رسید، فوراً نامه‌ای [بدین مضمون] فرستاد:

«ای سگ روم! 

تو از جنگ داخلی ما نمی‌توانی سوء استفاده کنی؛ هر گاه تو به جانب مدینه رو نمایی، به الله قسم! اوّلین سربازی که از لشکر علی ـ رضی الله عنه ـ برای سرکوب نمودن تو بیرون می‌آید، نامش معاویه بن ابی‌سفیان خواهد بود.»

با رسیدن این نامه، همت آن مسیحی پست شد. 

[تاریخ طبری؛ البدایه والنهایه: ۸/ ۱۷۳]

‌ هر وقت قصد اصلاح حقیقی یک زن را داشتید، پیش از آن‌ که حجابِ عفّت و حیاء را از چهرۀ او بردارید، تلاش کنید حجابِ جهل را از عقل و اندیشه‌ او کنار زنید.

چون این نوع حجاب علّتِ عقب ماندگی اوست، امّا پوشش اسلامی که به زن‌ها آن‌ هم در زمان پیشرفت‌ و عزّت‌شان ضرر نرسانده است، در گذشته دخترانِ بغداد، قُرُطبه و بجایه در علم و دانش به مقاماتِ عالیه‌ای رسیدند، در حالیکه باحجاب و پاک‌دامن بودند.

پس نمی‌دانم امروزه چه چیزی شما را قبل از هر چیزی به نمایان کردن دست و صورت فرا می‌خواند؟!

ابن بادیس رحمَهُ الله

مجله الشهاب،شمارۀ ۵  (۱۳۴۸ه-۱۹۲۹م)

میمون بن مهران رحمه الله:

بر زنان(نامحرم)وارد نشو (یعنی با آنان همنشینی و اختلاط نکن) حتی اگر بگویند :

"کتاب الله را به او بیاموز"

الحلیة ٨٥/۴

سفیان ثوری رحمه الله:

"هر کس که تو را دعوت داد و تو از اینکه قلب و دین تو را فاسد کند ترسیدی …

 "پس او را اجابت نکن"

حلیة الاولیاء

عبدالله أبا بطین رحمه الله:

و برای اولی الامر فقط می توان دعای خیر کرد .مدح و ستایش نمی شود بالاخص برای آنچه که در او نیست.

و آنهایی که در خطبه ها مدح می شوند همان کسانی هستند که دین را می میرانند، به همین دلیل مداحان اولی الامر به خطا رفته اند.

[رسائل وفتاوى أبابطین:١٧١]

امام ابن حجر رحمه الله:

الله برای دوستانش هنگام سختی خروجی قرار داده است؛ و زمان رسیدن این خروج را در بعضی از آنها به تأخیر می اندازد تا آراسته شوند و برایشان ثواب بیشتری باشد.

فتح الباری ۴۸۳/۶

عمر بن خطاب , با اینکه مردی بلند قامت و چهار شانه بود , در هر وعده غذا به پنج یا هفت لقمه اکتفا می نمود و بیشتر نمی خورد.

و بعید نیست که قوه کار فوق العاده وی از امساک در خوردن و نوشیدن سرچشمه می گرفت.

به طوری که در دوران خلافتش بی وقفه کار می کرد و هیچگاه از کار خسته نمی شد.

شبانه روز پیگیر امور مسلمین بود, هرگز از مجازات یک مجرم صرف نظر نمی کرد ولی محال بود یک بی گناه را به مجازات برساند.

عمر سه امپراطوری ایران , مصر و سوریه را آزاد کرد و به آغوش اسلام آورد ولی تا آخرین روز زندگی با اینکه بر قسمت اعظمی از دنیای قدیم حاکم بود

مانند روز اول بر حصیر می نشست و همچنان به پنج یا هفت لقمه اکتفا می نمود.

ز روی دوست , دل دشمنان چه دریابد!

چراغ مرده کجا , شمع آفتاب کجا !

منبع : نیرومندترین مرد عرب, کنستان ویرژیل گئورگیو, نویسنده پرآوازه فرانسوی

مجاهد رحمه الله فرمود:

«انسان کم رو و خجل و انسان متکبر و مغرور، علم یاد نمی گیرند».

«البخاری- الفتح» (۱/ ۲۷۶)

عبدالملک بن عبدالحمید میمونی:

بیاد نمی آورم کسی را پاک لباستر، دقیق تر در تمیزی ریش، موی سر و موی بدن و نظیف تر و سفیدتر از احمد بن حنبل دیده باشم.

صفة الصفوة ۱/۴۸۰

مردی در نزدیکى امام حسن بصــری رحمه الله ( با صدای بلند ) گریـه می کرد:

حسن بصری فرمـود : یاران پیامبرﷺ (در دعا و نماز)  گریه می کردند در حالـی که کسی که کنارشان نشسته بود متـوجه نـمی شد..!!

▪ حسن بصری در زمان خلافت عمر بن خطاب رضی الله عنه متولد شده و سال ١١٠ هجرى وفات کرد.

[ الإخلاص والنیة ٣٥ ]

📖 #تلنگر_و_تدبر

﴿إِنَّ لَکَ أَلَّا تَجُوعَ فِیهَا وَلَا تَعْرَىٰ﴾

(برای تو در آنجا (بهشت) این [امتیاز] است که نه گرسنه می‌شوی و نه برهنه می‌مانی).

▪ گرسنگی را با برهنگی یکجا آورده زیرا گرسنگی ذلت پنهان است و برهنگی ذلت آشکار.

[طه ۱۱۸-تفسیر ابن کثیر]

سِر پِرسی سایکس (Sir Percy Sykes) در کتاب «تاریخ ایران» می‌نویسد:

«به عقیده‌ی شخصی من، محمد در میان عالم بشریت بزرگترین انسانی است که با یک مرام عالی تمام هم خود را مصروف این داشت که شرک و بت‌پرستی را از ریشه منهدم ساخته و به جای آن، افکار بلند اسلام را برقرار سازد.»

[تاریخ ایران، سِر پِرسی سایکس، ترجمه‌ی سید محمد فخر داعی گیلانی، نشر افسون، ج ۱، ص ۷۲۶]

پطروشفسکی در کتاب «اسلام در ایران» می‌نویسد:

«در حقوق جنائی اسلامی بسیاری نکات دیگر هست که نه تنها از قوانین اروپای غربی در دوران تعالی فئودالیزم (قرنهای یازدهم تا پانزدهم) پیشی جسته، بلکه از قوانین زمان حکومت مطلقه (قرن شانزدهم تا هیجدهم) نیز متعالی‌تر است. مثلاً طبق فقه اسلامی فقط شخص بالغ و حُرّ که از لحاظ روحی سالم باشد کاملاً مسئول عمل تجاوز به قانون است، و اشخاص صغیر و مجنونان و بردگان مسئول اعمال خویش نیستند، یا اینکه مسئولیتشان محدود است. فقه اسلامی شکنجه را اجازه نمی‌دهد (و حال آنکه در بسیاری از کشورهای اروپایی حتی در قرن هیجدهم نیز به شکنجه متوسل می‌شدند) و همچنین «قضاوت خدایی» («اردالیا» یا آزمایش با آب و یا آتش و یا «جنگ تن به تن قضائی» میان مدعی و مدعی علیه که در اروپای غربی و روسیه در قرون وسطی معمول بوده) را مجاز نمی‌داند و زندان دراز مدت را هم – مگر در موارد نادره - جایز نمی‌شمارد. دادرسی جنائی اسلامی سریع بوده و از قرطاس بازیی که از ویژگی‌های محاکم اروپای غربی و روسیه حتی در قرن نوزدهم شمرده می‌شده و موجب می‌گردیده که گاه محاکمه سال‌ها به درازا کشد و از طرفین دعوی مخارج خانه بر باد دهی را تحمل کنند، بیگانه و به دور بوده است.» 

[اسلام در ایران، پطروشفسکی، ترجمه کریم کشاورز، (تهران: انتشارات پیام، چاپ هفتم، ۱۳۶۳)، ص ۱۷۵ – ۱۷۶]

از حمدون بن القصار سؤال شد که چرا کلام پیشینیان نیک از کلام ما بهتر و سودمندتر است؟ 

فرمودند : چرا که آنها برای عزت اسلام و خشنودی رحمان حرف زدند 

و ما برای عزت نفس خود و طلب دنیا و رضای مردم حرف زدیم. 

صفة الصفوة ۲/۱۲۳

ابن الجوزی رحمه الله تعالی:

ای زنان و مردان با ایمان! به کثرت و بسیار بر حبیبتان محمد صلی الله علیه وسلم صلوات بفرستید در تمامی روزها و اوقات و هر لحظه و هر ساعتی!

امید است که الله متعال شما را از هول و هراس و آفات و بلایا و عذاب و کیفر دور نموده و در(قیامت) -به سبب این صلوات ها- ، شمارا به بالاترین مرتبه بهشت وارد سازد.

بستان الواعظین ( ٢٨١/١ )

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ

کَمَا صَلَّیْتَ عَلَى إِبْرَاهِیمَ ، وَعَلَى آلِ إِبْرَاهِیمَ، إِنَّکَ حَمِیدٌ مَجِیدٌ.

اللَّهُمَّ بَارِکْ عَلَى مُحَمَّدٍ ، وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ

کَمَا بَارَکْتَ عَلَى إِبْرَاهِیمَ ، وَعَلَى آلِ إِبْرَاهِیمَ إِنَّکَ حَمِیدٌ مَجِیدٌ.

خلیفه یک درهم ندارد!!

وقتی مسلمانان چنین حاکمانی داشتند بربلندای جهان قرار داشتند.

عمر بن عبدالعزیز از خدمتگزارانش، یک خادم که از نظر سن کوچک بود برای انجام امورش و خدمتش تعیین کرده بود .

فاطمه بنت عبدالملک روزی برای آن خادم غذا گذاشت تا بخورد . خادم ناراحت و عصبانی و منزجرشد و گفت: عدس ، عدس ، هر روز غذا عدس است.

فاطمه به او گفت : این غذای سرورت امیر المومنین است.

یک روز خلیفه دلش هوای خوردن انگور کرد و به فاطمه گفت： آیا یک درهم داری تا با آن انگور بخریم . فاطمه به او گفت شما امیر المومنین هستی یک درهم نداری تا با آن انگور بخری؟

گفت به جز همین قطعه زمین و سودی که از آن حاصلم می شود چیزی دیگر ندارم.

وان هم  برایم کافی نیست و حاجتم را برآورده نمیکند . اما صبر بر فقر وتهیدستی راحتر و آسانتر از صبر بر آتش جهنم است .

منبع :تاریخ خلفاء امام سیوطی