سنخیّت روحی و همصفی ایمانی
يكشنبه, ۲۴ آذر ۱۴۰۴، ۰۶:۲۱ ب.ظ
فضیل بن عیاض رحمهالله میگوید:
"الْأَرْوَاحُ جُنُودٌ مُجَنَّدَةٌ , فَمَا تَعَارَفَ مِنْهَا ائْتَلَفَ , وَمَا تَنَاكَرَ مِنْهَا اخْتَلَفَ , وَلَا يُمْكِنُ أَنْ يَكُونَ صَاحِبُ سُنَّةٍ يُمَالِي صَاحِبَ بِدْعَةٍ إِلَّا مِنَ النِّفَاقِ."
«روحها، مانند سربازان و لشکرهای گرد هم آمده هستند؛ آنچه از آنها با یکدیگر آشنا میشود، با هم انس و الفت میگیرد، و آنچه ناآشناست، از یکدیگر جدا و دچار اختلاف میشود. و ممکن نیست که صاحبِ سنّت با صاحبِ بدعت همدل و همراه گردد، مگر از روی نفاق.»
ابن بطّه رحمهالله، در تعلیق بر سخن فضیل، میگوید:
"صَدَقَ الْفُضَيْلُ رَحْمَةُ اللَّهِ عَلَيْهِ , فَإِنَّا نَرَى ذَلِكَ عِيَانًا."
«فضیل رحمهالله راست گفته است؛ زیرا ما این معنا را بهروشنی و بهچشم خود مشاهده میکنیم.»
الإبانة الكبرى، ابن بطة، ج ۲، ص ۴۵۶.
