در سنن دارمی آمده است که: کتب عمر بن عبد العزیز رحمه اللّه إلى أهل المدینه： «من تعبّد بغیر علم کان ما یفسد أکثر ممّا یصلح».
ترجمه : عمر بن عبدالعزیز رحمه الله برای اهل مدینه نوشت: «هرکس الله را بدون علم عبادت کند، آنچه را که فاسد می‌کند بیشتر است از آنچه اصلاح می‌کند».
امام محمد بن باقر (أبو جعفر محمد بن علی الباقر) رحمه الله:
« من لم یعرف فضل أبی بکر وعمر رضی الله عنهما فقد جهل السنة »
کسیکه برتری ابوبکر و عمر رضی الله عنهما را نشناسد، همانا سنت را نشناخته است.
[ أبو نعیم فی الحلیة ١٨٥/٣ ]
آیا می دانید در مسابقات گاو بازی به چه کسی جایزه اول تعلق میگیرد؟
به کسی که نسبت به حمله گاو بهترین جاخالی ها را داده...
نه به آن کسی که با گاو درگیر شده
از گاوها باید اِعراض و دوری کرد
نیما یوشیج از دزدان شعر می گوید
می‌پرسید: شعر دزدها چه‌گونه‌اند؟ سابقاً این را گفته بودم. چون از من سوآل کرده‌اید باز می‌گویم. به طور اختصار شعردزدها چند قسم هستند:
یک دسته می‌دزدند فکر را یا طرز تلفیق عبارت را و برای دیگران به اسم خودشان می‌خوانند. اینها دزدهای احتیاط‌کار و قابل رقت هستند.
دومیها می‌دزدند و در پیش روی آدم می‌خوانند. اینها دزدهای بی‌احتیاط هستند و باید- اگر نمی‌رنجند- آنها را به این زبان نصیحت کرد که در خودتان غرق شوید... اینها بیشترشان خجول هستند وقتی که دزدی آنها را به رخ آنها می‌کشید.
سومیها می‌دزدند و در پیش روی آدم می‌خوانند و اگر به روی آنها بیاورید، اعترافی در کار نیست. اینها دزدهای بی‌انصاف هستند. وقت خود را برای نصیحت کردن آنها تلف نکنید. آنها شعر را ابزار قوی معیشت مادی قرار داده‌اند.
اما دسته‌ی دیگری هم هستند که از همین دسته ریشه گرفته‌اند. به محض شنیدن مضمونی از دهان شما، با کمال بی‌شرمی لبخند آورده، سر تکان داده و چشمهای دریده را به هم گذارده، می‌گویند: مثل همان مضمون که من در فلان غزل یا قصیده به کار برده‌ام. این دسته دقت ندارند که چه می‌نویسند. راست یا دروغ چیزی را که در زندگی خود ندیده و نشناخته‌اند، می‌نویسند به رسم و آداب دیگران، به اشخاص داستان خود رسوم و آداب می‌دهند.
طرز کار هریک از اینها روزی اهل نظر را بیدار می‌کند. سعی کنید که خودتان باشید. دروغ نگویید آنچه را که داستان نیست و راجع به خودتان است. خودتان باشید در شعرتان، ولو بدترین مردم. چون خودتان هستید شعر شما با شما زنده شده است ولی در صورت دیگر، به عکس این است.
دزدهایی هستند که حتی این گونه حرفها را هم می‌دزدند...!
بهمن۱۳۲۴ - کتاب: حرفهای همسایه / نیما یوشیج
یک مرد مجرد از یک متاهل پرسید:
آیا واقعا اینگونه است که مرد, تنها وقتی همسر می آید ،مصیبت ها را می فهمد ؟
گفت:بلکه ارزش همسر خوب را تنها وقتی می فهمد که مصیبت ها می آید.
---------------------------------------
سال عازب متزوجا :
احقا ما یقال ان الرجل لا یعرف المصائب الا حین تاتیه الزوجه ؟
قال :بل لایعرف قیمه الزوجه الصالحه الا حین تاتیه المصائب
عالمی را پرسیدند :
خوب بودن را کدام روز بهتر است؟
عالم فرمود :
یک روز قبل از مرگ
دیگران حیران شدند و گفتند :
ولی زمان مرگ را هیچکس نمیداند
عالم فرمود :
پس هر روز زندگی را روز آخر فکر کن
و خوب باش شاید فردایی نباشد
امثال و حکم
شبی حسن بصری رحمه الله تعالی دعا مى کرد: "یا الله! از کسانى که به من ظلم کرده اند، درگذر" و این دعا را بسیار تکرار مى کرد.
شخصی به او گفت:
اى پدر سعید! امشب شنیدم که براى دشمنانت آن قدر *دعاى عفو و بخشش* کردی که آرزو نمودم اى کاش از کسانی بودم که به تو ستم کرده اند. چه چیزى تو را به چنین دعایی واداشت؟
پاسخ داد: فرمایش پروردگارم که فرموده است:
فَمَنْ عَفَا وَأَصْلَحَ فَأَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ
"پس هر کس *گذشت کند و اصلاح نماید،* پاداش او با الله است."( یعنی الله پاداش خاص و ویژه ای برای او مقرر فرموده است).[سورة الشورى ٤٠]
شرح بخاری از ابن بطال (۵۷۵/۶ )
امیرالمومنین عمر رضی الله عنه:
«اگر دیدی شخصی نمازش را ضایع می‌سازد، به الله سوگند چیزهای دیگر را بیشتر ضایع خواهد ساخت».
[التهجد وقیام اللیل]
مالک بن دینار :
از امام حسن بصری پرسیدم کیفر و مجازات عالم چگونه است؟
فرمود: مرگ (و فساد) قلب
گفتم :
مرگ قلب چیست؟
فرمود:
به دست آوردن دنیا در مقابل عمل آخرت.
------------------------------------
عن مالک بن دینار، عن الحسن قال: قلت له: ما عقوبة العالم؟ قال: «موت القلب» ، قلت: وما موت القلب؟ قال: «طلب الدنیا بعمل الآخرة»
الزهد للإمام أحمد ص ۲۱۵
ابن مَسعود رضی الله عنه :
« همانا این قلب ها به مانند ظرف هستند، پس آنها را با قرآن پر کنید و غیر از قرآن با چیز دیگری پر نکنید! »
حلیة ٱلأولیاء (١/١٣١)
إمام نووی رحمه الله :
" بدان همانا مذهب وعقیده ی اهل سنت و آن کسانی که بر عقیده ی حق هستند از سلف وخلف،بر اینست که کسیکه با توحید بمیرد قطعا داخل بهشت می شود.
[شرح مسلم١/١٨٢]
سفیان بن عیینه رحمه الله:
عاقل کسی نیست که خیر و شر را از هم تشخیص می دهد، بلکه عاقل کسی است که اگر خیری را تشخیص داد، از آن تبعیت می کند، و اگر شری را فهمید از آن دوری می کند.
العقل و فضله لإبن ابی الدنیا ٥٦
شریح رحمه الله:
من دچار مصیبت می‌شوم و الله را برای آن مصیبت چهار بار حمد می‌گویم:
۱- حمدش می‌گویم که دچار مصیبتی بزرگتر نشدم.
۲- حمدش می‌گویم که توفیق صبر را به من عطا کرد.
۳- حمدش می‌گویم که به امید اجر و پاداش، توفیق گفتن «انا لله وانا الیه راجعون» به من عطا کرد.
۴- حمدش گویم که این مصیبت را در دینم قرار نداد.
[سیر أعلام النبلاء ۵/ ۵۲]
حسن بصری رحمه الله:
" گفته شده که : بهترین اخلاق مؤمنین : عفو و بخشش است .. "
[ الزهد لأحمد ۱۶۸۰ ]
امام علی بن ابی طالب(رضی الله عنه) :
آن کسی که مرتکب سخنِ زشت می شود، و فردی که آن را نشر می دهد، در گناه یکسانند..
[ الأدب المفرد للبخاری | ٣٢٤ ].
زبید یامی:
این سخن ابن مسعود مرا بیست سال ساکت (کم‌حرف) کرد:
هر که سخنش با رفتارش هماهنگ نیست خودش را تنبیه کرده است!
[عیون الأخبار: ۲/ ۱۹۵]
سفیان ثوری رحمه‌الله :
چنین دانستیم که ، ام ربیع اینگونه ندا می‌داد و می‌گفت :
پسرم ، ربیع ، نمی‌خوابی ؟
ربیع در پاسخ گفت : مادر جان ! هر کس در تاریکی شب از شبیخون ( و عذاب ناگهانی ) بترسد ، حق است که نخوابد .
سفیان می‌گوید : وقتی ( مادر ربیع ) صدای گریه و بیداری فرزندش را می‌شنید ، می‌گفت : چه شده فرزندم ! نکند کسی را کشته‌ای ؟!!!
ربیع گفت : بله مادر جان ، یکی را کشته‌ام !
مادر گفت : این مقتول کیست ؟ بگو تا پیش خانواده‌اش برویم بلکه تو را ببخشند . والله اگر بدانند چقدر گریه می‌کنی و بی‌خوابی می‌کشی ، به تو رحم خواهند کرد .
ربیع گفت : مادرم ، آن مقتول « نـَـفــْـسم » است که با گناهان او را از پای درآورده‌ام .
اگر کسی از دیگری به نیکی یاد کند، آن خیر و نیکی، به وی باز می‌گردد..
این بدان مانَد که کسى اطراف خانهٔ خود گلزار برپا کند.پس هر بار نظر کند، گل و گلزار بیند، و دائماً در بهشت باشد
و چون بدِ یکى گفت، آن کس در نظر او مبغوض شد و چون از او یاد کند و خیال او پیش آید، چنان است که مار یا کژدم یا خار و خاشاک در نظر او آید.
پس اکنون که می‌توانی در باغ و گلزار باشى، چرا در میان خارستان و مارستان مى‌گَردى؟!
همه را دوست بدار تا همیشه در گُلزار و گلستان باشى.
امام حسن بصری رَحِمَهُ الله:
ای فرزند آدم چه چیزی از دینـت نزدت گرامى ست، اگر نمازت را بی اهمیـت بپنداری!!!
[ شعب الإیمان للبیهقی | ٢٩٠٧ ]
